Interview met J.W. de Boer
Ondertussen was er een bouwcommissie gevormd vanuit Zaandam, en die kwam een keer in de zoveel tijd met afgevaardigden van Oudheidkundige Vereniging Jacob Honig Janszoon Junior wat nu het Honig Breethuis is, en van Zaans Schoon natuurlijk, enfin een hele commissie en daar was ik van namens de Oudheidkamer uit Zaandijk. Die oudheidkamer die is in 1892 opgericht, met die oudheidkundige verzameling Jacob Honig die benoemde in iedere plaats een correspondent, en dan was het voor Koog aan de Zaan mijn grootvader. En toen hij overleed, werd het de vader van Evert Smit, en toen hij ermee stopte ben ik het geworden. Dus het bleef allemaal in bekende handen.
Dus u heeft het ook met de paplepel ingegoten gekregen, de belangstelling voor de Zaanse cultuur?
Ja, onze familie is daar wel een beetje mee besmet, kun je zeggen.
Heeft u ook rechtszaken moeten voeren om Zaanse gebouwen te behouden?
Nee, gelukkig niet. Wij hadden dus die bouwvergaderingen in Zaandam, op de Dam in het gebouw van mijnheer Zuurmond, en toen kwamen er afgevaardigden uit de dorpen, oude wethouders en zo en dat onder aanvoering van wethouder Plooijer, en dat werd naderhand Metselaar. Plooijer had al eens gezegd: ‘Nou, dat wordt niks, dat kost veel te veel geld, dus ik denk dat het niet doorgaat.’ Maar het is gelukkig niet gegaan zoals hij dacht dat het gaan zou. Maar ja, het was natuurlijk een zorgelijke tijd toen, het was de wederopbouw. Maar het is aardig gelukt, en de stemming is er dus ingekomen. En het is nu een wereldobject.
Ja, als je nu al die toeristen daar ziet lopen, dat hadden jullie nooit kunnen vermoeden!
Nee, en dat was ook helemaal onze bedoeling niet. Dat is gewoon zo gegroeid. Want het was eigenlijk alleen om die panden te bewaren en nou, dat is gewoon echt goed gelukt. We hadden echt de bedoeling om daar een woonbuurt te stichten, maar ja omdat het natuurlijk toch exceptioneel is qua bouwstijl, gaat men er naar kijken. En het is voor onszelf ook mooi. Mijn vrouw en ik liepen het ’s avonds na het eten ook vaak even, zo een rondje.
